Nadleśnictwo Mieszkowice z obrębami Mieszkowice, Łysogórki i Godków utworzone zostało w 1972 r.

Zarządzeniem Nr 35 Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych z dnia 23.10.1971r. zlikwidowano Nadleśnictwo Łysogórki, włączając je jako obręb do Nadleśnictwa Mieszkowice, a decyzją Naczelnego Dyrektora LP z dnia 01.07.1972r. przyłączono jako  obręb Nadleśnictwo Godków. W skład powstałej jednostki weszło 10 leśnictw o łącznej powierzchni 22 tys. ha.

Od tego czasu Nadleśnictwo przechodziło szereg zmian terytorialnych i administracyjnych. Wg aktualnego stanu na 01.01.2013 rok Nadleśnictwo Mieszkowice gospodaruje na ogólnej powierzchni 23 136 ha, w tym powierzchni leśnej 21 883 ha. Od 01.01.2014 r. Nadleśnictwo Mieszkowice jest Nadleśnictwem jednoobrębowym, podzielonym na 14 leśnictw.

Nadleśnictwo dysponuje gospodarstwem nasienno-szkółkarskim ze szkółką leśną w Starych Łysogórkach, o powierzchni produkcyjnej 5,53 ha.

W XVII wieku na terenach obecnego Nadleśnictwa Mieszkowice dominowały naturalne drzewostany dębowe i mieszane dębowo-sosnowo-bukowe, a lesistość była wysoka. Duże obszary leśne poddano wylesieniom - spowodowane to było kolonizacją, melioracjami i odwodnieniem sąsiednich terenów.

Spośród gatunków lasotwórczych zaczęto propagować sosnę - co roku zamiast samosiewu stosując siew całych szyszek, a potem wyłuszczonych nasion na wielkopowierzchniowych zrębach zupełnych. Stosowano przy tym także nasiona z innych regionów. Spowodowało to degradację siedlisk i zniekształcenie drzewostanów, w których prowadzony był intensywny wypas owiec. Już w połowie XIX w niemal 100% lasów składało się z drzewostanów z przeważającą obecnością sosny. Lasy cierpiały od  wiatrów i klęsk owadzich. Od początku XX w prowadzono intensywne zalesienia gruntów porolnych, aby połączyć kompleksy leśne.  Zalesiano też odsłonięte wzniesienia krawędzi Odry.

Przed II wojną światową lasy nadleśnictwa były własnością wielu właścicieli, a każdy z nich prowadził gospodarkę leśną według własnych potrzeb.

W XX w. stosowano zręby zupełne i odnowienia przez sadzenie  w orce. Wprowadzano też gatunki liściaste, a w drągowinach drugie piętra. Na zrębach sadzono podrosty i pozostawiano przestoje. Pielęgnacje wykonywano tylko w trzebieżach wczesnych i późnych, młodników nie pielęgnowano. Duży obszar leśny uległ uszkodzeniom od pożarów podczas wojny i bezpośrednio po niej.

Lata 50-te to likwidacja szkód powojennych spowodowanych przez pożary, grzyby i owady. W latach 47-49 miała miejsce gradacja brudnicy mniszki. Niezbędne było stosowanie cięć sanitarnych, także przedrębnych.Zalesiano grunty porolne. Założono sieć pasów ppoż. Według informacji z prowizorycznego urządzania lasu 52-60/61, lasy dzisiejszego Godkowa, głównie prywatne, wojnę przetrwały w dość dobre kondycji. Lasy Morynia i Starych Łysogórek były głównie lasami państwowymi, w niewielkiej ilości ziemskimi. Lasy mieszkowickie były własnością państwową, samorządową oraz ziemską i chłopską. Przy pracach leśnych zachowywano istniejący podział powierzchniowy. Z uwagi na potrzeby gospodarki narodowej przekraczano poziom użytkowania rębnego i wybiórczo pozyskiwano cenniejsze sortymenty. Po gradacji brudnicy mniszki i pożarach następowało porządkowanie uszkodzonych powierzchni. Użytkowania przedrębnego nie było, a zaniedbania i zbyt duża liczebność zwierzyny powodowała zniszczenie młodników. Zręby odnawiano sztucznie sosną i gatunkami domieszkowymi - dębem, brzozą, bukiem, świerkiem. Uprawy przepadały z przyczyn uszkodzenia przez zwierzynę i pędraki. Zalesiano dużo terenów porolnych. Stan sanitarny lasu stopniowo poprawiał się, pojawiało się mniej szkodliwych owadów, a posusz i wiatrołomy usuwane były na bieżąco. W okolicach Godkowa i Gogolic powtarzał się problem zalewanych drzewostanów. Aby zapobiegać szkodom stosowano melioracje, kopano rowy i obniżono poziom wody o 1 m.

W latach 60-tych przeprowadzono definitywne urządzenie lasu (60/61-70).

W Godkowie wprowadzono podział przestrzenny. Wyczyszczono młodniki, przeprowadzono niezbędne trzebieże. Pozwoliło to na pozyskane odpowiednich sortymentów.  Odnowienie następowało przez sadzenie w orkę, ale też siew i sadzenie w tzw. talerze, czyli niewielkie place pozbawione darni. Kontynuowano porządkowanie stanu lasu oraz zalesianie gruntów porolnych. Uznawano samosiewy brzozowe. Dzięki własnej szkółce i własnym szyszkom siano i sadzono sosnę. Brakowało nasion dębu i buka, wiec zastępowano je świerkiem.

I rewizja Planu Urządzenia Lasu (70/71 - 80/81) - utworzono Nadleśnictwo Mieszkowice z trzema obrębami. Utworzono gospodarstwa krajobrazowe wzdłuż szosy Mieszkowice-Gozdowice oraz nad jeziorem Morzycko, przeznaczone do masowego wypoczynku ludności. Stosowano głównie rębnie zupełne. W obrębie Godków, gdzie dominowały gatunki liściaste, stosowano rębnię IIb. Prowadzono czyszczenia późne oraz trzebieże. Zalesiono 500 ha powierzchni nieleśnych. Wykonywano zadania hodowlane, więc stan upraw był dobry. Młodniki uszkadzane były przez zwierzynę. Do podszytu wprowadzano czeremchę amerykańską. Stosowano nawożenie samolotowe nawozami sztucznymi.

II rewizja Planu Urządzenia Lasu (80-89, wprowadzona. dopiero w 1993 r.) W latach 80-82 wystąpiła gradacja brudnicy mniszki, którą zwalczano opryskami z samolotów. Wystąpiły pojawy smolików, przypłaszczków, szeliniaków, zwójek i innych, które zwalczano również chemicznie. Drzewostany cierpiały od wiatrów huraganowych. Wykonywano cięcia sanitarne na powierzchniach rębnych i przedrębnych. Występowały szkody od zwierzyny i susze. Kontynuowano odnowienia. Stan upraw był dobry, ale młodniki były zgryzane i spałowane przez zwierzynę. W tak zwanych drzewostanach pomniszkowych  wprowadzano podszyty. Czas II rewizji ot okres silnych klęsk żywiołowych - wiatrołomów, gradacji, pożarów.

III rewizja Planu Urządzenia Lasu (lata 1994-2003)

W 2003 roku wystąpiła gradacja brudnicy mniszki. w latach 1999 i 2002 - huragany. Zbudowano dwie wieże przeciwpożarowe - Rogaczewo i Brwice. Wykonano przebudowę drzewostanów topolowych.

IV rewizja Planu Urządzenia Lasu (lata 2004-2013)

Minister Środowiska zatwierdził 7 obszarów Natura 2000 obejmujących zasięgiem teren nadleśnictwa. Ustanowiono 128 pomników przyrody, 17 użytków ekologicznych oraz 12 zespołów przyrodniczo-krajobrazowych. Wykonano przebudowę drzewostanów jesionowych. Wprowadzono podsadzenia gatunku chronionego - cisa. Wyznaczono strefy ochrony ptaków drapieżnych (bielika, rybołowa, kani rudej) oraz bociana czarnego i żółwia błotnego.